Je komt in Gran Canaria tal van ‘barrancos’ tegen. Vrij vertaald uit het Spaans betekent dit een kloof of een ravijn. De meest bekende is de Tobas de Colores del Barranco las Vacas, kortweg Barranco de las Vacas. Het wordt bejubeld als een unieke plek, een niet te missen highlight van Gran Canaria, een kleinere versie van de Amerikaanse Antelope Canyon. Een goed bewaard geheim is het in ieder geval al lang niet meer. We namen een kijkje.
Hoe kom je bij Barranco de las Vacas
Via de GC-550 rijd je vanaf Agüimes in een paar minuten naar Barranco de las Vacas. Vlakbij het gat in de vangrail dat vaak wordt genoemd als de toegang tot het ravijn is een inham waar twee auto’s kunnen staan. Verder is er niemand. Zou het zo rustig zijn? Even verderop klimmen meerdere mensen over de vangrail. En dan zien we heuvelop minstens 20 auto’s geparkeerd staan langs de kant van de weg. We zijn in ieder geval op de goede plek, want Barranco de las Vacas staat niet op de bordjes. De route is dus eigenlijk simpel; doorrijden op de GC-550 totdat je een rij auto’s tegenkomt.
Korte wandeling naar Barranco de las Vacas
Via een stoffig pad met losse steentjes glijden we stapvoets naar beneden. Erg welkom voelen we ons niet. Op de muur van de tunnel staat ‘Tourist go home’ gespoten. Eigenlijk gek dat een parkeerplaats en een snackwagen ontbreekt. Want die vind je bij de meeste hotspots op Gran Canaria. De rotswanden van het ravijn zijn door erosie uitgesleten en kleuren rood, geel en bruin. De verschillende lagen gesteente zijn duidelijk zichtbaar. De kloof met haar speelse vormen is een kleine 100 meter diep en loopt dood. Het is een mooie plek, maar de vergelijking met Antelope Canyon is behoorlijk overdreven. Voor wat foto’s moet je overdag echt op je beurt wachten. Het is dringen geblazen in Barranco de las Vacas. Daarna loop je met de massa weer terug naar je auto.
Vergeet Agüimes niet
Barranco de las Vacas is geen bestemming op zich, meer een tussenstop op een rondrit door het binnenland, in combinatie met de beroemdste bergen of het noorden van Gran Canaria. De meeste bezoekers maken na het bezoekje rechtsomkeert en rijden in een kwartiertje weer terug naar de snelweg GC-1. Agüimes laten ze vaak links liggen. En dat is zonde. Het stadje ligt op een hoogte van 285 meter en heeft, net zoals Puerto de Mogán, een evenknie dat aan de kust ligt.
Wandeling door Agüimes
Aan het schaduwrijke Plaza del Rosario ligt de kerk van San Sebastián. Met de bouw van deze beeldbepalende kerk werd in de 18e eeuw al gestart. Pas in 1940 werd de kerk opgeleverd. Agüimes staat bekend om haar bonte verzameling van bronzen sculpturen die verspreid over het stadje een plek hebben gekregen. Bij de parkeerplaats naast een drakenbloedboom houdt een bronzen geit het kruispunt in de gaten. Daarna stuitten we op een vroedvrouw, een ezel, en een muzikant. In één van de smalle steegjes ligt zelfs een bronzen kameel uit te rusten. In een uurtje wandel je door de prachtige straatjes van Agüimes. Misschien kun je Barranco de las Vacas beter een mooie tussenstop noemen voor een bezoekje aan Agüimes, één van de mooiste dorpjes van Gran Canaria.
