Athene en hardlopen zijn met elkaar verweven. Griekenland kent als bakermat van de Olympisch Spelen een rijke sportgeschiedenis. Zeker voor hardlopers is de hoofdstad Athene een speciale plek. Hier kun je namelijk een heel speciaal rondje rennen.
De geboorte van de marathon
Pheidippides snelde van Marathon naar Athene. ‘Help ons!’, sommeerde hij de Spartanen. ‘De Perzen zijn met veel meer, we hebben jullie nodig.’ Het zweet gutste langs zijn voorhoofd en druppelde op zijn sandalen die onder het stof zaten. De Spartanen keken elkaar aan en schudden met hun hoofd. ‘Ze hadden het te druk.’ Teleurgesteld keerde Pheidippides terug naar Marathon. Zijn maten bleken aardig stand te houden waarna hij opnieuw de tocht naar Athene maakte om de zege te verkondigen. Fysiek bleek deze laatste inspanning van 42 kilometer teveel geweest en stierf Pheidippides bij aankomst. De marathon was geboren, aldus de legende.
Athene in diepe rust
Het is zondagochtend, iets voor achten. Groen licht. Het verkeer raast achteloos over de brede vierbaansweg. De eerste zonnestralen van de dag verwarmen iets meer dan de helft van het ovaalvormige Panathinaiko stadion. Athene slaapt nog. Het stadion, dat in 1896 tijdens de eerste Olympisch Spelen dienst deed als hét Olympisch stadion, is verlaten. Nog geen toeristen die zich in de kenmerkende starthouding van een sprint laten fotograferen, trots de hoogte trede van het kleine podium beklimmen of rondrennende kinderen. Alleen ik, de zon en de schoonmaker die op z’n dooie gemakje het stoepje voor de entree aanveegt.
Hardlopen op de Olympische baan van Athene
Net iets minder dan 400 meter is het rondje. Ik loop rustig warm en kijk om me heen. Tientallen meters hoog zijn de marmeren tribunes die de baan omringen. De ambiance is onwerkelijk. Meer dan honderd jaar terug in de tijd zie ik tienduizenden mensen enthousiast juichend op de banken zitten. De mannen in een pak met een hoge hoed en keurig geplooide snor. De vrouwen opgedirkt in een zondagse jurk. Een luid gejoel klinkt naarmate de atleten de witte finishlijn naderen. Bijna steek ik mijn handen in de lucht bij het passeren van de finish. De schoonmaker in zijn groene tuinbroek kijkt op en schudt zijn hoofd.
Uitzicht op de Akropolis tijdens hardlopen in Athene
Het voelt best onwerkelijk om jezelf in deze omgeving in het zweet te jagen. In het midden van de baan zijn de contouren van de vijf Olympische ringen nog zichtbaar. Hoog op een heuvel torent de Akropolis boven de stad uit. Net voor de bocht zie ik telkens een glimp van deze tempel. Bij de andere bocht passeer ik de eretribune op de eerste rang. Het lijkt net alsof er drie mensen iets achterover geleund zitten. Heb ik nu al last van de zon? Het zijn twee zittingen voorzien van armleningen die een bijzonder optisch effect teweeg brengen. Ik versnel nog maar eens om er een aardige training van te maken.
Marathon van Athene
Jaarlijks is het stadion het decor van de finish van de marathon van Athene. Ook tijdens de Olympische Spelen van 2004 eindigde de martelgang voor de lopers in dit nostalgische stadion. De namen van de winnaars zijn gegraveerd op marmeren gedenkstenen. Dan komt een groep Chinezen de baan oprennen. Het dagdromen en de training zijn abrupt voorbij.
Praktische tips
Iedere ochtend is de het stadion van 7.30 – 9.00 geopend voor de zogenaamde morning jog. Je moet een formuliertje ondertekenen dat je ermee akkoord gaat dat je op eigen risico de longen uit je lijf rent zonder dat er een arts of medische hulp aanwezig is. Dan mag je nog eens 12 euro entree aftikken, je veters strikken en knallen maar.
