De ViaRhôna is een fietsroute met een lengte van 815 kilometer waarbij je de rivier de Rhône volgt. De route begint bij het meer van Genève en eindigt bij de Middellandse Zee. De ViaRhôna is makkelijk op te knippen in etappes. We fietsten het deel van Valence tot aan Avignon, goed voor ruim 175 kilometer. Een bijzondere ervaring.
Waar ligt de ViaRhôna
De officiële startplaats van de ViaRhôna is het dorpje Saint-Gingolph aan de zuidkant van het meer van Genève op de grens van Frankrijk en Zwitserland. Je passeert de grens met Zwitserland en fietst al kronkelend dwars door Genève langs de oevers van Rhône terug Frankrijk in. Via Lyon, Valence, langs Montélimar en Avignon kom je bij Beaucaire waar de Rhône zich in tweeën splitst. De ene vertakking eindigt op het brede strand van Port-Saint-Louis-du-Rhône, de andere tak op de boulevard van Sète aan de Middellandse Zee.
- De eerste 120 kilometer van de route zijn heuvelachtig, daarna is het grotendeels vlak.
- Ongeveer 65% van de route volgt direct de oevers van de Rhône.
- 60% van de route beslaat fietspaden en 40% voert over secundaire wegen met ander verkeer.
Praktische informatie ViaRhôna
De ViaRhôna is geheel bewegwijzerd in beide richtingen. In de praktijk is het eenrichtingsverkeer en wordt de route voornamelijk van noord naar zuid bereden. De mistral is daarvoor de belangrijkste reden. Deze krachtige, koude en droge wind waait door de Rhônevallei naar de Middellandse Zee. Die wil je graag in je rug hebben. De meeste fietsers nemen twee weken de tijd om de gehele ViaRhôna te voltooien. Op tal van plekken langs de route is fietsverhuur voor meerdere dagen beschikbaar. Daarbij is ook vaak een bagageservice mogelijk waarbij je bagage van de ene naar de andere accommodatie wordt vervoerd. Veel hotels zijn fietsvriendelijk en hebben fietsenschuurtjes, oplaadpunten en soms ook een werkbankje. Een elektrische fiets is prettig, maar zeker niet noodzakelijk om de ViaRhôna te voltooien.
Eerst Valence verkennen
Valence is een stad met 60.000 inwoners en de hoofdstad van het departement Drôme. Met de TGV reizen we in iets meer dan twee uur van Parijs naar Valence. Vanaf het TGV station is het nog een kwartiertje naar de stad die langs de Rhône ligt. Voordat we op de pedalen gaan staan hebben we nog tijd om Valence te verkennen.
Een wandeling door de oude binnenstad ten noorden van de brede boulevard die Valence doorsnijdt leidt ons naar La Maison des Têtes met haar fraai versierde gevel met gebeeldhouwde hoofden. Even verderop wandelen we langs de Cathédrale Saint-Apollinaire, één van de oudste monumenten van Valence. De straatjes zijn smal, groen en fotogeniek. Aan de andere zijde van de boulevard bevinden zich de meeste winkels en het Champ de Mars. Vroeger marcheerden soldaten door dit park. Nu staat hier een liefdesverklaring aan Valence waarmee je op de foto kunt. Je scant de code met je telefoon. Hoog aan een mast is een camera bevestigd. Die maakt zodra je de knop op je telefoon indrukt foto’s. Vanaf het Champ de Mars heb je een mooi uitzicht op Parc Jouvet en de bergen in het achterland. Van de Rhône kun je net een glimp opvangen. Valence ligt eigenlijk een beetje met de rug naar de rivier gekeerd.
Opstappen op de ViaRhôna in Valence
De ViaRhôna maakt net voor Valence een knikje van de Rhône af waardoor de route door het centrum van de stad loopt. De hoek van Parc Jouvet met Champ de Mars, vlakbij de eeuwenoude muziekkoepel, is een mooi startpunt waar het logo van de ViaRhôna in metaal op het fietspad is aangebracht. Hier begint ons avontuur. De eerste kilometers fietsen we ingeklemd tussen de autosnelweg A7, onderdeel van de Autoroute du Soleil, en de Rhône. Het kabaal van het langsrazende verkeer verstomt al snel als we voor de eerste keer de Rhône oversteken. Daarmee verlaten we het departement Drôme en fietsen verder langs de Ardèche zijde van de Rhône. Gedurende de meeste kilometers op dit traject verliezen we de Rhône niet uit het oog.
Bij het dorpje La Voulte-sur-Rhône is het even opletten omdat de bewegwijzering hier wat onduidelijk is en het lijkt alsof de route rechtdoor voert langs de doorgaande weg. De route leidt echter over de fraaie tuibrug bij het dorp waarmee je de Ardèche weer verlaat en terugkeert in Drôme. Zo is het continue stuivertje wisselen tussen de departementen. Bij Le Pouzin steken we weer over. In de verte zien we vier reusachtige rokende schoorstenen. Op één van vier reactoren van de kerncentrale Cruas is een schildering van een kind met een schelp aangebracht. Niet het fraaiste deel van de route. De laatste acht kilometer tot de bestemming van vandaag trappen we weg op een mooi fietspad langs de Rhône. Na in totaal 60 kilometer komen we aan in het dorpje Rochemaure, dat vooral bekendheid geniet door chateau Rochemaure dat op een heuvel boven het dorp uittorent. De nacht brengen we door in hotel Médiéval.
De mooie brug bij Rochemaure
De restanten van het kasteel van Rochemaure kun je bezoeken. Via een smalle steile weg loop je vanuit het dorp omhoog. Je hebt een mooi uitzicht over Rochemaure en de Rhône vanaf het kasteel. Ook vang je hier een glimp op van één van de bekendste bruggen die de Rhône overspant. La Passerelle Himalayenne is een brug met een roerig verleden. De eerste brug stamt uit 1858. Sindsdien is de Himalyan bridge meerdere keren herbouwd, voor het laatst in 2013. Officieel is het een voetgangersbrug en verboden voor fietsers. Maar daar houdt eigenlijk niemand zich aan. Dit is ook de plek waar de Rhône zich weer eens in tweeën splitst.
De noga van Montélimar
Soms is er een goede reden om even van de route van de ViaRhôna af te wijken. Bijvoorbeeld voor de noga van Montélimar. De stad ligt aan de andere zijde van de Rhône op een kleine tien kilometer van Rochemaure. Het is van oudsher een echt noga paradijs waar jaarlijks 3.000 ton van de lekkernij wordt geproduceerd. In de loop der jaren is het aantal fabrieken wel afgenomen.
De drukstbezochte fabriek met een heus noga museum is de Fabrique Arnaud Soubeyran. Voor vijf euro krijg je toegang tot het museum, een audioguide en een zakje met drie noga blokjes. Je leert alles over de geschiedenis van het familiebedrijf en de productie van noga. Vanachter het glas kun je de medewerkers op de vingers kijken gedurende alle fasen van het productieproces. Lang niet alles is machinaal. Zelfs voor de mannen met spierballen blijkt werken met het kleverige goedje best zwaar. Het personeel beschikt over een knap staaltje zelfbeheersing. Zelfs de man die de afgekeurde stukjes noga van de machine verwijderd kan de verleiding weerstaan om ervan te snoepen. Ons zakje met waarin drie noga blokjes zaten is dan al lang leeg.
Dwalen door Viviers
Langs velden vol uitgebloeide zonnebloemen, plantages met abrikozen, kiwi’s en zelfs vijgen bomen fietsen we verder naar het zuiden. Bij de sierlijke Pont suspendu de Viviers steken we de Rhône weer over naar de Ardèche zijde en fietsen rechtdoor om rond te struinen in het dorpje Viviers. Daar leent Viviers zich uitstekend voor. De smalle straatjes van het middeleeuwse dorpje zijn nagenoeg verlaten, zeker als er geen rivier cruiseboot is aangemeerd. De vele monumentale herenhuizen met prachtige renaissancegevels mogen niet worden verbouwd of aangepast. Dat maakt het lastig om comfortabel in het historisch hart van het dorp te wonen.
De gevel van het Maison des Chevaliers, het huis van de ridders, springt eruit met haar antieke stijl. Door schilderachtige steegjes slinger je omhoog naar de Cathédrale Saint-Vincent, de kleinste nog in gebruik zijnde kathedraal van Frankrijk. Bij de belvedère van Chateauvieux heb je een schitterend uitzicht over het stadje, de omgeving en natuurlijk de Rhône. Een nog mooier uitzicht heb je vanaf La Joanade, het Mariabeeld dat hoog op de heuvel waakt over Viviers. De hike is 2,5 kilometer en kun je makkelijk in een uurtje doen.
Tussenstop in Bourg-Saint-Andéol
Ook in Bourg-Saint-Andéol, op drie kwartier fietsen van Viviers, ga je terug in de tijd. Dit stadje leent zich voor korte tussenstop. De Lavoir de Tourne mag je zeker niet missen. Het is een klassiek en bovenal elegant washuis uit 1833 dat nog in goede conditie verkeerd. In een rots achter het badhuis vind je het bass reliëf van de God Mithra. Dit eeuwenoude sculptuur stelt Mithra voor op de rug van een stier.
Na vertrek uit Bourg-Saint-Andéol is het hoog tijd de Rhône weer eens over steken naar Drôme. Niet voor lang, want bij Lapalud steken we de grens met het departement Vaucluse over en bevinden we ons ineens in de Provence. Het duurt niet lang voordat we de eerste lavendelvelden passeren. Dit stuk van de route voert voornamelijk over rustige secundaire wegen omringd door weilanden en uitgestrekte akkers. De Rhône is volledig uit het zicht. Onze bestemming voor deze dag is van ver al zichtbaar. Bovenop een rotspartij piekt het fort van Mornas. Met 65 kilometer op de teller rollen we op vermoeid zitvlees door de poort van Hotel Le Manoir, een landhuis uit de 18e eeuw.
Klimmen in Mornas
Met een stijgingspercentage van meer dan 20% is de wandeling naar de voordeur van Fort Mornas een kuitenbijtertje. Het middeleeuwse fort is gebouwd bovenop een rots op een hoogte van 137 meter. In de zomer word je zelfs verwelkomd door een ridder en een jonkvrouw. Sinds de zeventiger jaren is een groep inwoners van Mornas al bezig met de restauratie van het fort dat behoorlijk was verwaarloosd. Ze hebben veel werk verricht en zijn nog lang niet klaar. Vanaf het fort heb je een prachtig uitzicht over het Rhône dal. In de verte steekt de iconische Mont Ventoux boven de horizon uit. Mornas ligt ingeklemd tussen de autosnelweg A7 en een spoorlijn en is met 2.200 inwoners een klein dorp. Statige platanen staan aan weerszijden van de Platanenlaan. Met een cafeetje, slager en bakker is dit het hart van Mornas.
Wijntjes proeven in Chateauneuf-du-Pape
Het tuingereedschap in het fietsenschuurtje lijkt minstens zo oud als hotel Manoir. In een waterig ochtendzonnetje gaan we op pad voor de laatste 50 kilometer naar onze eindbestemming Avignon. De eerste 20 kilometer van de dag voert ons over een breed fietspad strak langs de oever van de Rhône. Iets verderop komt het fietspad samen met de D17 en verlaten we de ViaRhôna voor een uitstapje naar het bekende wijngebied Chateauneuf-du-Pape. Met veel zon en wind zijn de omstandigheden voor wijnproductie hier ideaal. De bekende rode wijn draagt de naam van het dorp dat maar liefst meer dan 3.000 hectare aan wijngaarden telt. Bij Domaine de Beaurenard mogen we zelf oordelen over de wijntjes. Met een heftruck wordt net een grote bak met vers geplukte druiven afgeleverd. Jaarlijks produceert deze wijnboer 250.000 flessen. In Chateauneuf-du-Pape draait het om de fijne wijntjes.
Meer bijzondere bruggen
Ten zuiden van Chateauneuf-du-Pape stuitten we langs een zijtak van de Rhône op een spookachtig tafereel. De Pont des Arméniers is in 1926 gebouwd ter vervanging van veerboten waar de inwoners van eiland van Oiselet afhankelijk van waren. Langzaam brokkelde de brug af waarna deze in de zeventiger jaren werd gesloten. Op de plek waar de veerboot vroeger voer is een verhoogde weg aangelegd. Het plan is om de Pont des Arméniers te restaureren en weer in oude glorie te herstellen en de ViaRhôna over deze brug te leiden.
Een paar kilometer verderop ligt een splinternieuwe fietsbrug te stralen die het eiland van Oiselet verbindt met Barthelasse eiland, het grootste riviereiland van Frankrijk. De brug is zo gebouwd dat deze bij zware overstromingen nooit onder loopt. Met een prijskaartje van enkele miljoenen euro’s is de hangbrug het sluitstuk geweest van de verbetering van het traject van de ViaRhôna tussen Sorgues en Avignon. Voordat we op het zuidelijke puntje van Barthelasse eiland de oversteek naar Avignon maken fietsen we eerst in de richting van camping Bagatelle. Bij de oever van de Rhône voor de camping knijpen we in de remmen om te genieten van het mooiste uitzicht op de skyline van Avignon dat wordt gedomineerd door het Palais de Papes. Dit is ook de plek waar de rode letters van Avignon staan. Hier eindigt onze fietstocht over de ViaRhôna.
Afstappen van de ViaRhôna in Avignon
Ruim vier kilometer is de lengte van de vestigingsmuren die Avignon omringen. Daarin bieden zeven poorten toegang tot de binnenstad. Na alle rustige dorpjes langs de Rhône is het even wennen aan deze levendige stad met bijna 100.000 inwoners. Ook als je de ViaRhôna helemaal af fietst tot aan de Middellandse Zee wil je zeker tijd vrijmaken om Avignon te verkennen. Bij ons fietsvriendelijke hotel Le Magnan vlakbij de stadsmuur laten we de tweewielers achter.
Het smalle steegje naast het hotel brengt ons naar het schilderachtige straatje Rue des Teinturiers. Hoge platanen langs het riviertje de Sorgue zorgen voor de nodige schaduw. Het schoepenrad dat vroeger voor de textielindustrie werd gebruikt geeft het straatje nog wat extra charme. Slingerend door smalle straatjes met bijzondere winkeltjes komen we uit bij Les Halles, de markthal waar iedere ochtend lokale producten uit de Provence over de toonbank gaan. Achter de begroeide gevel zit een parkeergarage verstopt.
De straatjes op weg naar de grootste bezienswaardigheid van Avignon worden steeds drukker. In de fraaie Basilique Saint Pierre heerst een feeststemming. De witte cabrio op het pleintje voor de basiliek staat te wachten op een bruidspaar. Het is niet verwonderlijk dat het historische centrum van Avignon op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Zeker niet als we het Palais de Papes in het vizier krijgen. Het pausenpaleis waar negen opeenvolgende pausen verbleven is een enorm complex waar je een paar uurtjes voor uit moet trekken. En dan is er natuurlijk nog de beroemde brug van Avignon die tot halverwege de Rhône reikt. De Pont Saint-Bénézet telde eeuwen geleden op het hoogtepunt 19 bogen. Nu zijn er nog maar vier bogen over.
Van Valence naar Avignon op de fiets
Op de fiets van de ene naar de andere stad, met de Rhône als gids in een steeds veranderend landschap. Het traject van de ViaRhôna tussen Valence en Avignon is een prachtige route die je in drie dagen kunt afleggen. Onderweg passeer je schilderachtige dorpjes, een hele verzameling aan bruggen, goede wijntjes en fijne noga. Het is genieten op twee wielen op dit traject van de ViaRhôna.
