IJsco wagentjes, brandweerauto’s en racewagens met nogal jeugdige bestuurders rijden kris kas over de boulevard. Vol overgave zoeken de kinderen met hun trapwagentjes hun weg tussen de menigte door. Een zonnige Hemelvaartsdag zorgt voor de nodige drukte op het strand en bij de boulevard. Oostduinkerke is niet zomaar een Vlaamse badplaats. Het is de thuishaven van de garnalenvissers te paard. Zij zijn de andere reden waarom het steeds drukker wordt op het plein.
Garnalen vissen als hobby
Meerdere keren per maand in het voorjaar en de zomer trekken de garnalenvissers op hun Brabantse trekpaarden erop uit. Deze kolossale paarden met hun behaarde poten zijn echte werkpaarden. Martha is negen jaar en draait al wat jaartjes mee. Ze laat zich rustig met haar oogkleppen aaien door een klein meisje op de arm van haar vader. Hunter trekt zijn gele oliejekker aan. Hij kent Martha door en door. ‘Het is gewoon een hobby’, vertelt hij terwijl hij door de manen van Martha strijkt. ‘Eentje die veel tijd kost’, voegt hij met zijn onvervalste Vlaamse tongval aan toe. Hunter is kort van stof. Hij heeft er zin in om samen met Martha het Belgische deel van de Noordzee weer te ontdoen van wat garnalen.
Traditie
Inmiddels zijn tien andere collega garnalenvissers gearriveerd. Ze willen graag het ambacht van de garnalenvissers in leven houden. Want zij zijn nog de enige ter wereld die garnalen op deze traditionele manier vangen. En hoe kan dat beter dan door te laten zien hoe je dat doet. Hunter spant het karretje dat Martha mee moet zeulen aan. Daarop liggen de manden, netten en andere benodigdheden. We springen achterop voor een liftje naar de zee. De stoet paarden komt in beweging, een mensenmassa volgt. Martha heeft weinig moeite met het mulle zand en stapt stevig door. Bij de vloedlijn stappen we uit en wordt ze verlost van het karretje. Hunter bevestigt de netten en manden en klimt op Martha haar rug. Het is tijd om aan het werk te gaan.
Handjevol garnalen
Het is een plaatje om tien garnalenvissers te paard in een geel regenpak de branding te zien trotseren, tegen een achtergrond van een verzameling kleurrijke zeilen van talloze kitesurfers. Een dik half uur zwoegt Martha zich een weg door de golven alvorens terug te keren naar het strand. Behendig haalt Hunter de netten binnen en verzamelt de vangst. Niet meer dan een handjevol garnalen en wat verdwaalde visjes. Dat maakt niet uit. Zolang de traditie maar voortleeft.
